بهمن علاءالدین(مسعود بختیاری)          

آستاره صُحو بُگویین نَهلی شَو بِمَهنِه><زیتری دِرآو که دی ریشه شو بِکَهنِه

آستارۀ بی زوال ایل

 

تا لَوته غزلخون اِکُنی باز به آواز

رونق اِگره باز به ایل چوپی و سَرناز

وختی همه مالانِه اخونی که جَم آبون

دُرگَل همه سرمستن و کُرگَل همه چوباز

بند از دل آدُم ایبُره سوز شُلیلت

دستا مِنِ دستا یَک و ایبویم هُم آواز

تُشمال مُقوم بره از ویر – که خونی

سازی نتره بی نفست کوک کنه ساز

مَقوین اکنی بلبلنه تا که اخونی

کوگون همه از یاد ایبَرن چهچهه و آواز

سرمشق گرهد کوگ ز تو خُوندِگرینه

با اسم تو مشهور آبید کوگ به تاراز

داوود مَیَر معجزسِ داده به تِشنیت

یا دست نکیسا با نای تو کنه اعجاز؟

 

لالی  -  قبرستان کنارشاه   نوروز ۸۸

 

"بهمن" تو بیو باز یَه دم ایل بخون سیم

با بُنگ تو ایلمون اُبوهِ هُمدل و هُمراز

 

فیض ا... طاهری اردلی

 

نشریه کهرنگ

شماره 11-آذر و دی ۸۵

ویژه نامه مسعود بختیاری

+ نوشته شده در  یکشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۸ساعت 19  توسط مهرداد جمالی  |